Het kabinet-Schoof was, vergeleken met de vorige kabinetten-Rutte, niet heel productief. In de 336 dagen dat het kabinet er zat, zagen een stuk minder nieuwe wetten en maatregelen het daglicht dan tijdens de eerste 336 dagen van Rutte III en IV.
Na een lange formatie begon het kabinet-Schoof met grote ambities, zeker op het gebied van asiel, stikstof, woningbouw en de rechtsstaat. De ministersploeg startte dan ook behoorlijk wat wetgevingstrajecten.
Maar voordat een wet een wet is, moet die een aantal hobbels over. Wetsvoorstellen worden beoordeeld door de Raad van State en vervolgens debatteren en stemmen de Tweede en Eerste Kamer erover. De meeste wetten en maatregelen van dit kabinet zijn ergens in het maakproces blijven steken.
48 besluiten van deze regering haalden de eindstreep. Onder Rutte IV waren dat er 91 en onder Rutte III 82.
Van de 48 besluiten die het hele traject doorliepen, waren er maar zeven een wet. Bij de rest ging het om een Algemene Maatregel van Bestuur (AMvB) of een regeling. Die hoeven niet door de Eerste en Tweede Kamers, maar kunnen door bewindspersonen op eigen houtje worden ingevoerd.
"Een regeling is vaak klein grut", zegt hoogleraar Staatsrecht Wim Voermans. "Het is iets wat een minister op zichzelf kan ondernemen, bijvoorbeeld het aanpassen van een aanvraagformulier of tarief."
'Faber had meer kunnen doen via maatregelen'
Een AMvB is soms alleen een technische aanpassing van een bestaande wet, maar kan ook heel verstrekkend zijn. Een AMvB hoeft alleen langs de Raad van State en wordt dus niet door het parlement gecontroleerd.
In het eerste jaar van Rutte III en Rutte IV werden AMvB's naar verhouding vaker ingezet dan in het afgelopen jaar. Voermans had verwacht dat het kabinet-Schoof ook meer via deze weg zou besturen. "Het valt me vooral op dat asielminister Marjolein Faber hier weinig gebruik van heeft gemaakt. Vooral de Vreemdelingenwet biedt daar veel ruimte voor. Dat ze de aanpassingen vooral via wetten probeerde te regelen, heeft uiteindelijk tot meer vertraging geleid."
Overigens zijn wetten die al zijn voorbereid maar nog niet ingevoerd, niet allemaal verspilde moeite. Voor sommige thema's, zoals asiel, heeft een meerderheid van de Tweede Kamer bepaald dat de ministerploeg ermee door mag. Ook kan het volgende kabinet besluiten om trajecten die al zijn ingezet, door te zetten.
